عفونت های باکتریایی ناحیه واژن

حضور باکتری های مفید و تنظیم pH محیط واژن ، نقش مهمی در حفظ سلامت ناحیه تناسلی زنان ایفا می کند به طوری که اختلال در تعداد و تنوع باکتری های مقیم واژن، باعث برهم خوردن میکروفلور طبیعی این ناحیه می شود. بر اساس تحقیقات و مطالعات آزمایشگاهی، 20 تا 30 درصد از ترشحات نامطلوب واژن در زنان، منشا باکتریایی دارد. در زنان مبتلا به عفونت واژن (واژینیت)، باکتری های مفید، به شدت کاهش می‌یابند و باکتری‌های بی‌هوازی که اغلب به تعداد کمی در واژن طبیعی وجود دارند، افزایش یافته و جایگزین می شوند. تشخیص بالینی عفونت واژن نیازمند کشت میکروبی ترشحات و نتایج آزمایشگاهی است. دارو درمانی و اسیدی کردن واژن از جمله روش درمانی محسوب می شوند.

در سال های اخیر کاربرد اسید هیپوکلروس به عنوان ضد عفونی کننده سطح بالا (HLD) در مصارف پزشکی مورد توجه محققین قرار گرفته است. مطالعات جدید نشان داده است که در درمان عفونت های ولوواژینال اسید هیپوکلروس می‌تواند زنده‌مانی باکتری های بی هوازی را مهار کند، در حالی که بر روی باکتری های مفید اثر سویی نداشته و با بهره گیری از سیستم دفاع طبیعی بدن به رفع عفونت های ناحیه تناسلی کمک می کند.